Eerdere exposanten bij Galerie Kunstproeven
Bij Galerie Kunstproeven exposeerden sinds de opening in december 2010 al vele kunstenaars en designers. Hieronder vind je een overzicht van deze exposanten. Het overzicht wordt voortdurend bijgewerkt en aangevuld.
Van een aantal van de kunstenaars en exposanten hebben wij werk in stock of bemiddelen wij bij de verkoop van hun werken. Heb je belangstelling voor het werk van de opgenomen kunstenaars, loop dan eens bij ons binnen!
Monika Bergrath
Bij het ontstaan van haar objecten wordt Monika Bergrath [Würsselen - D] geïnspireerd door de hele wereld van zinnelijke ervaringen. Ze werkt graag thematisch, kiest hiertoe verschillende materialen - restjes en gebruikte materialen prikkelen haar vooral - bewust op basis van hun eigenschappen. Monika classificeert ze, arrangeert ze en laat zo voortdurend nieuwe perspectieven zien. Met vreugde aan het spel, het experimenteren en de sensualiteit van het materiaal ontstaan sieraden en objecten in een beeldtaal. Een duidelijke identificatie en onderscheidend vermogen zijn de artistieke doelen van de werken van Monika Bergrath.
Rosita de Vree
De abstracte sculpturen en schilderijen van Rosita de Vree komen vaak tot stand uit haar passie voor moderne dans. De boodschap van de choreograaf, de lichaamstaal van de dansers, de belichting en het decor en het gevoel dat een dansvoorstelling bij haar oproept, inspireert haart en vertaal ze in werk in abstracte vormentaal. Rosita noemt haar werk daarom ‘abstracte dansemotie’. De titels van haar schilderijen hebben vaak de naam van een choreografie. Ook het strakke lijnenspel van moderne architectuur raakt haar; de kunst van het weglaten. Soms bepalen ook gewone dagelijkse ervaringen of omstandigheden de creaties. Ze heeft een voorkeur voor mixed media en gebruik bij het schilderen vaak verschillende materialen zoals acryl, zand, gesso, doek, stof, papier, touw, hout- en bronssnippers. De beelden van Rosita de Vree zijn van brons, steen en keramiek.
Rob Courtens
Rob Courtens [Maastricht 1950] deed zijn vaardigheden op aan de Kunstacademie in Maastricht. Hij studeerde af in 1980 o.l.v. docent Appie Drielsma.
Zijn werk is grotendeels figuratief, maar zeker toch niet naturalistisch. Juist de geabstraheerde vorm geeft aan de figuratie de extra spanning die hij aan zijn beeld wil geven. Zowel de positieve als ook de negatieve vorm zijn belangrijk en moeten met elkaar in balans zijn. Het beeld is pas goed als het aan alle kanten in evenwicht is.
Rob werkt voornamelijk in klei [steengoed] en brons. In klei kan hij zich het beste uitdrukken. De plasticiteit, het directe en de snelheid van werken zijn voor hem belangrijke factoren. Hij werkt vaak aan series beelden aan de hand van een thema. Elk beeld wordt anders en zijn streven is om elk beeld een unicum te laten zijn. Klei heeft mede zijn voorkeur omdat hij de beelden graag zelf van kleur voorziet. De kleur van het gebakken stenen beeld is voor hem van wezenlijk belang. Een enkele keer ook laat Rob Courtens een beeld in brons gieten in een kleine oplage.
Marion Göbbels
Na haar opleiding Kostuumontwerpen aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten te Maastricht, heeft Marion Göbbels jarenlang als ontwerpster bij een aantal professionele toneelgezelschappen gewerkt, waaronder het Vervolg te Maastricht en Tryater te Leeuwarden.
Ondertussen is Marion zich steeds meer gaan verdiepen in de schilderkunst, waarbij het ambachtelijke en de oude schildertechniek centraal staan, zoals het zelf wrijven van de pigmenten met de lijnolie en het prepareren van het schilderdoek of starre drager (hout). Hierdoor krijgt zij meer contact met het materiaal en maakt zij zich een met de voorstelling. Bovendien is zij haar liefde voor textiel gaan toepassen in haar schilderijen. Hierdoor krijgen haar schilderijen meer huid, ook omdat er vele kleurlagen over elkaar worden gezet. Het is het spel van kleur ten opzichte van elkaar en de mengingen op het doek dat haar zo fascineert.
Deze fascinatie van het kleurenspel en het gebruik van verschillende materialen is ook te zien in haar textiel objecten. Hier schildert zij met garens en stof, voornamelijk wol en natuurzijde en componeert zo een prachtig samenspel van kleur.
Haar hele leven denkt Marion Göbbels al in kleur, elke letter, woord en muziek ziet zij in kleur. Haar inspiratie is de natuur maar ook kunstenaars zoals Paul Klee en Mark Rothko.
Esther de Bont
Esther de Bont studeerde aan de Academie Beeldende Kunsten Maastricht (2005). Zij is beeldend kunstenaar, illustrator en docente beeldende kunst en vormgeving.
In deze tentoonstelling toont Esther de Bont een reeks uit haar postcardcollectie: terplekke opgetekende aquarelletjes van stads- en natuurimpressies op klein formaat papier. Intense minitafereeltjes, fotovervangers in een snelle toets neergezet. Daarnaast is er recent groter tekenwerk te zien in bicpen, potlood en mixed media op papier.
Renée Hamers
Renée Hamers is altijd een “maker” geweest en maakt nog steeds, met liefde en plezier.
Ongeveer tien jaar geleden ging Renée op zoek naar het werken met leder. Ze werkt met industriële resthuiden en probeert daarbij het hele vel te gebruiken. De schoonheid en kracht van het natuurlijke materiaal, en soms zelfs van ’n litteken, krijgt bij haar nieuw leven. Alles met de hand, leder aftasten en voelen, model zoeken en vormen.
Renée maakt graag exclusieve gebruiksvoorwerpen voor dagelijkse luxe en een beetje dagelijks geluk. Ambacht, eenvoud, mooi, sterk, al met al gemaakt voor en door haar merk Daily Lux.
Renée Hamers is afgestudeerd aan de Stadsacademie voor Toegepast Kunsten, afdeling Mode, in Maastricht. Later volgde zij de tweejarige ambachtelijk vakopleiding leerverwerken bij SVGB in Nieuwegein.
Renée ontwikkelde voor Daily Lux de Bonnefanten Banner Bag, tentoonstellingsbannieren gerecycled tot fraaie en sterke boodschappentassen.
Tilly Kraaijvanger
Tilly is gefascineerd en gepassioneerd door zilver en dit uit zich in de “sierraadsels”, zoals ze ze zelf noemt. Elk stuk is uniek! Werken met zilver is een ontdekkingsreis voor haar; ze kan er honderdduizend wegen mee inslaan en steeds weer wordt haar nieuwsgierigheid gewekt en kan ze nieuwe mogelijkheden kiezen en daardoor zichzelf blijven ontwikkelen. Haar sieraden hebben vaak een vorm, tekening of lijn die iets natuurlijks heeft en doet denken aan boomschors, takken of grillige rotsformaties. De natuur in al haar organische verschijningsvormen is dan ook haar voornaamste inspiratiebron.
Na haar opleiding kwam ze bij toeval terecht in Chiang Mai, de zilverstad van Thailand. Op deze plek is ze op zoek gegaan naar adressen voor een werkstage en heeft ze haar technieken verder uitgediept. Bij Tilly ligt de uitdaging vooral in het ontwerpen. Mede dankzij de technische kennis en kunde van de vakmensen in Chiang Mai lukt het om de ideeën die ze in haar hoofd heeft om te zetten van ontwerp naar sieraad. Het geeft Tilly voldoening als ze iets maakt waarvan de drager zegt: ‘dit doe ik nooit meer af!’ Het doet haar plezier als iemand zich door het dragen van haar sieraad goed of bijzonder voelt, dan is haar doel bereikt.
Cel Dewaide
Cel Dewaide schildert, tekent en dicht. In woord en beeld schept hij zijn eigen wereld waarin melancholie en levensvreugde hand in hand gaan.
Hij vertelt graag verhalen, verzacht zijn werkelijkheid met sprookjesfiguren, maar schuwt de waarheid niet. Hij haalt ergens naar hier in kleurrijke beelden, en laat anderen er van meegenieten.
In zijn poëzie veegt Cel Dewaide thema’s als de dood, afscheid nemen, zijn vader, de waanzin en de liefde in zijn eigen heldere stijl bij elkaar. Soms schrijnend maar altijd vol van liefde voor het leven zelf.
Nicole Boessen
Onder het label ByNic maakt Nicole Boessen handgemaakte eigentijdse tassen, armbanden van onder andere stof en leer.
Nicole gebruikt hiervoor bij voorkeur ‘vintage’ materialen zoals leren jassen, kantjes, knopen en oude sieraden.
Ze vindt deze materialen op rommelmarkten die ze regelmatig afstruint en waar ze vaak de mooiste dingen tegenkomt die voor andere geen waarde meer hebben, maar die haar meteen inspireren om er mee aan de slag te gaan!
Nicole Boessen gebruikt ook nieuwe afgedankte materialen zoals gordijn- en meubelstalen van stof en leer die uit de collectie gaan en niet meer gebruikt kunnen worden. Deze komen dan samen en gaan een heel nieuw leven leiden in de vorm van een unieke tas.
Onder het label ByNic maakt Nicole Boessen handgemaakte eigentijdse tassen, armbanden van onder andere stof en leer. Nicole gebruikt hiervoor bij voorkeur ‘vintage’ materialen zoals leren jassen, kantjes, knopen en oude sieraden. Ze vindt deze materialen op rommelmarkten die ze regelmatig afstruint en waar ze vaak de mooiste dingen tegenkomt die voor andere geen waarde meer hebben, maar die haar meteen inspireren om er mee aan de slag te gaan! Nicole Boessen gebruikt ook nieuwe afgedankte materialen zoals gordijn- en meubelstalen van stof en leer die uit de collectie gaan en niet meer gebruikt kunnen worden. Deze komen dan samen en gaan een heel nieuw leven leiden in de vorm van een unieke tas.
Marjan Smit
Grafiek en glasobjecten
Er is geen verschil tussen haar grafiek en glas. Je ziet stoere, robuuste lijnen maar wanneer je dichterbij komt ontdek je sprookjesachtige details, een vrolijke en ontembare fantasie. De kleuren zijn aards en diep, vitaal en sprekend.
De levenslust van Marjan zie je in haar prenten. Alles lijkt zo spontaan, zo moeiteloos, maar haar vakmanschap is groot. Zij beheerst het grafisch vakmanschap tot in de puntjes. Ze maakt doge naald etsen, een manier van etsen zonder gebruik van zuren waarbij het gewenste beeld, in spiegelschrift, met een scherp voorwerp direct in een stalen plaat wordt gekerfd. Daarna volgen drie drukgangen op vochtig papier en onder een zware pers.
Een ander ambacht dat Marjan sinds 2003 beheerst is dat van het glasgieten. Ze is een van de weinige echte sand-casters in Nederland. Het heeft een poosje geduurd maar Marjan Smit is er echt in geslaagd om haar beeldtaal van haar etsen te vertalen naar het massieve glas. Er is letterlijk een dimensie bijgekomen, maar de vitaliteit, de kleuren, de inspiratiebronnen zijn hetzelfde gebleven.
Sandrien Wansink
Er zijn zo van die ideeën die vragen om anderen. Sandrien Wansink [Maastricht] heeft zes kunstenaars uitgenodigd om met haar een dialoog in beeld te voeren. Begeleid door een handgeschreven brief per ouderwetse post verstuurd, heeft zij ieder van hen een tekening gestuurd, met de vraag daar op te reageren met een eigen beeld. Door de diversiteit aan beeldpartners, zijn er vier verschillende werken ontstaan.
“Het was heel spannend als er weer een envelop in de brievenbus lag. Wat heeft iemand gemaakt. Elke keer een verrassing. Maar ook de schroom om zomaar iets toe te voegen of misschien zelfs wel weg te halen uit het werk van een ander.”
Haar beeldpartners waren: Liliane Konings, Han Rameckers, Stephanie Timp en Lisette Wansink.
Tijdens de expositie #12 Art Walk is Sandrien Wansink met een twaalftal bezoekers van de expositie een nieuwe ‘dialogue imaginaire’ begonnen. Deze bezoekers hebben een een ‘mystery envelops’ ontvangen met daarin een eerste tekening. De resultaten van de artistique dialoog verschijnen te zijner tijd op haar website.
Marianne en Paul Erens
Marianne en Paul Erens werken al meer dan twintig jaar met klei. In deze periode zijn verschillende cursussen en workshops gevolgd om daar waar nodig technische ondersteuning te krijgen bij het kunnen realiseren van het creatieve idee. Hierover zeggen ze; “De ‘oerelementen’ van aarde, lucht, water en vuur spelen voor ons een belangrijke rol. Het zijn de elementen die ons in staat stellen onze producten duurzaamheid mee te geven. Daarnaast dragen ze bij aan de invloed van hun eigen natuurlijke wetmatigheden en het uiteindelijke resultaat.” In het verleden werd veel gewerkt met de ‘Raku’ techniek. Tegenwoordig willen ze nog meer invloed uitoefenen op het uiteindelijke resultaat en ondergaat het werk enkele stookgangen in een elektrische oven.
“Ontspanning helpt om tot een goede inspanning te komen en inspanning helpt te ontspannen. De aanleg en het onderhouden van onze tuin dragen bij aan onze inspiratie om bij wijze van spreken de ‘klei’ uit de tuin te vormen tot onze vaak gezamenlijk gemaakte objecten en beelden.”
Potobjecten
Daar waar wij uit voortkomen, deel van uitmaken en in opgenomen worden, de natuur, is het werkthema van Marianne. In haar werk wordt ze geïnspireerd door de dagelijkse ochtendwandeling en oude Afrikaanse keramiek. Hierbij geniet zij vooral van de eenvoud en van de kleuren in de natuur die ze graag in haar (pot)objecten wil laten terugkomen.
Beelden
Het werkthema van Paul, vrijheid, komt vooral tot uiting in de keramische beelden. Leidt vrijheid tot gebondenheid? De vogel en of vogelmensfiguren zijn een uitdrukking van deze vraag. Daar waar je bij het ene beeldje direct de associatie hebt met vrij zijn, drukt een ander beeld gebondenheid uit.
Lia Weeda
Creativiteit uiten met allerlei soorten materialen en technieken is altijd de passie van Lia Weeda geweest. Als leerkracht aan een basisschool geniet ze ervan om samen met de leerlingen de diversiteit van materialen en technieken uit te proberen en iets te creëren dat een geheel eigen karakter heeft. Gedurende vele jaren heeft zij kleurrijke objecten gemaakt van papierpulp, een papierklei gemaakt van gerecycled papier en lijm. Tegenwoordig werkt ze met verschillende materialen en technieken. Momenteel volgt Lia het vierde jaar textiele kunst aan de Stedelijke Academie Plastische Kunsten in Genk. Lia Weeda wordt geïnspireerd door de mogelijkheden, maar ook de beperkingen die materialen te bieden hebben. Naast abstracte kunstwerken met een verhaal, maakt ze ook functionele objecten zoals tassen, sieraden en lampen. Hierdoor heeft ze een veelzijdigheid aan creaties opgebouwd.
Annemie Tijhuis
Als floraal en beeldend kunstenaar laat Annemie Tijhuis met haar beelden duidelijk de liefde voor de natuur zien. De beelden zijn grotendeels opgebouwd uit natuurlijke materialen. Te denken valt dan aan mossen, takken zwammen, grassen en bladeren. Materialen en inspiratie zijn er voor Annemie ten overvloede.
Een idee tot vorm geven kan worden uitgevoerd door het juiste materiaal bij een idee te zoeken. Daarnaast kan een “gevonden” materiaal tot het maken van een beeld leiden. Beide mogelijkheden zijn behalve boeiend ook leermomenten. De kennis van een materiaal en een adequate gebruikswijze liggen voor Annemie ten grondslag aan het slagen van een project/beeld. Het ontstaan, het zijn en het vergaan, vormen de drie eenheden van de cyclus, de rode draad in haar werk. Het is dan ook uniek te noemen, dat twee kunstenaarschappen zich samenvoegen tot één en leiden tot een geheel eigen en nieuwe kunstvorm.
Davina Versteeg
Geinspireerd door haar oma die coupeuse van beroep was, heeft Davina de modevakschool doorlopen. In haar ontwerpen speelt gerecyclede kleding een grote rol. Zeer actueel in de huidige maatschappij waarin duurzaamheid hoog op de agenda staat. Ook maakt zij zoveel mogelijk gebruik van natuurlijke materialen wat haar kleding een eigentijdse en eigenzinnige uitstraling geeft. De mode wordt gepresenteerd onder het label Solmode. Voor haar modeshows vraagt Davina vaak modellen die om uiteenlopende redenen een afstand tot de arbeidsmarkt hebben, om zodoende participatie te bevorderen.
Maarten Vaessen
Maarten Vaessen maakt ijzeren roestsculpturen. Hij heeft geen specifieke kunstopleiding gevolgd, hij doet toch niet wat de leraar zegt. Kenmerkend voor Maartens werk zijn onafgewerkte lasnaden, lasspetters en ook deuken vindt hij niet erg. De sculpturen worden gemaakt van zowel behandeld als onbehandeld ijzer. In de loop van de tijd krijgen ze een mooie oranje gloed die ze tot leven wekt.
Onder de noemer “Living Art” maakt Maarten ook kleinere werken voor binnenshuis. Bestaande ijzeren voorwerpen (zoals bijvoorbeeld een oude typemachine) werkt hij dan uit tot een ander vreemd ontwerp. Vaak in combinatie met geboetseerde elementen.
Zijn beeldentuin en atelier in Kessenich [België] zijn op afspraak vrijblijvend te bezoeken. Sinds kort exposeert Maarten Vaessen ook op locatie met zijn unieke rijdende galerie.
Marianne van der Bolt
Marianne van der Bolt (Landgraaf, 1957) heeft gestudeerd aan de kunstacademies van Maastricht, Gent en Berlijn en is sinds 1982 in de kunstwereld actief. Inmiddels heeft ze met haar werk een aantal prijzen gewonnen en verschillende opdrachten in de openbare ruimte uitgevoerd. In haar werk probeert ze een verbinding te leggen tussen mythologie en het gewone dagelijkse leven. De beelden zijn zelden heroïsch van aard, maar stralen juist kracht uit in hun kwetsbaarheid en in de kleine gebaren. Ook humor is een belangrijk element in het werk.
”Haar werk lijkt te verwijzen naar een andere wereld, een onaardse wereld van licht en transparantie, waardoor het werk soms een bijna sacraal karakter krijgt.” (uit: Dansen in de tuin, Echt 2004)
“Het werk van Van der Bolt is poëtisch van karakter, vindingrijk en speels, en heeft een mengeling van humor en ernst. In alle eenvoud toont Marianne van der Bolt zich een dichteres in klei.” (uit: juryrapport Kunst rond Kemp)
Monique Vondenhoff
Het werk van Monique Vondenhoff bestaat voor een belangrijk deel uit materiaal-onderzoek, ruimtelijke schetsen en het aanleggen van verzamelingen met de natuur als inspiratiebron. Het beeld wordt grotendeels bepaald door ornamenten, structuren en ‘groeivormen’, soms letterlijk uit natuurlijke elementen opgebouwd en deels vervaardigd uit vergankelijke materialen. De indruk wordt gewekt dat het geheel in de natuur zou kunnen zijn ontstaan.
Door vervreemding van de functionele doeleinden van de sieraden en accessoires, krijgen ze een mystieke waarde, die ze tot een soort amulet of talisman maakt. Materialen die Monique vaak gebruikt zijn leer, hout, zilver en porselein.
Katja Stienen
Katja Stienen heeft met schilderen jarenlang afwisselend figuratief en abstract gewerkt. Uitgangspunt was steeds dat ‘iets’ dat haar aandacht had weten te trekken. Langzaam ontdekte ze dat dit ‘iets’ bepaald werd door de vorm (een neus), het patroon (schaduwvlekken) en de structuren en kleuren (een landschap); formele elementen.
Voor Katja Stienen staat herkenbaarheid, figuratie, de zuivere waarneming in de weg. Daarom kiest ze puur voor kleur, vorm, compositie, ritme en beweging, en de sfeer die ze daarmee kan scheppen, het beeld dat ze kan oproepen. Met deze formele elementen bouwt ze een beeld dat op zichzelf staat, dat dus nergens naar verwijst, evenmin naar ‘iets hogers’. De interpretatie en waardering van dit nieuwe beeld worden bepaald door de individuele associaties van de toeschouwer.
